Blokker festival 1962

 Hier onder een gedeelte uit Peter Smit's overzicht Blokker festivals

In 1961 had het Blokker Festival eigenlijk al (tijdelijk) iets van zijn glans verloren en dat de organisatoren ook niet zeker meer wisten in welke richting ze het moesten zoeken, bleek in 1962. Er werd een slechts driedaags festival georganiseerd, waaraan een echt grote attractie ontbrak en dat verder gebaseerd was op de toch nog succes opleverende formule van het voorgaande jaar.

Er was een openingsavond met ‘heftig gitarentumult’ om met de verslaggever van het Dagblad voor West-Friesland te spreken. Deze man kreeg het trouwens erg moeilijk met dit festival van ‘de bejubelde middelmaat’. Citaat: ‘Heeft het nog zin hier aandacht aan te wijden? Wat wij gezien hebben: het slenterpubliek van alle winkelstraten in onze provincie. De beangstigend kort gerokte juffies en de leren-jasjesdragers met opgevulde schouders en kauwgum tussen de kiezen. Wat wij gehoord hebben: een enorme brok lawaai. Een menigte gitaren, die urenlang dezelfde akkoorden voortbrachten en zingende pubers met stemmen, die zich nergens in onderscheidden.’

De enige waardering in het verslag was bestemd voor Helen Shapiro, het Engelse zangeresje, dat echter ‘jammer genoeg haar heil zoekt in het oppervlakkige werk.’ Voor geïnteresseerden kan nog worden gemeld dat verder meewerkten: Jan en Kjeld (opnieuw), Cees and his Skyliners met zang van John Lamers, Herman van Keeken (opnieuw) en de Blue Diamonds (opnieuw). Er kwamen toch nog ruim 3500 bezoekers op af.

Dan in het kort de andere twee avonden: onder het motto ‘Van Strauss tot Stolz’ herhaalde Robert Stolz  zijn operette-programma van 1961 in de koude veilinghal en de traditionele Beierse avond sloot de driedaagse af. Met Johnny Hoes en een Tiroler Kapelle uit Nijmegen. Het publiek had best de stemming te pakken, maar de verslaggever van het Dagblad voor West-Friesland was er niet meer bij, want de festival-organisatie wilde hem na zijn verslag over de ‘tiener-avond’ niet meer toelaten tot de veilinghal.