Bron: dagblad voor West-Friesland 26 oktober 2007
Alkmaar - Jos Koenis. Tussen 1971 en 1991 disc-jockey avant la lettre. Geen praatjes tussen het draaien. ,,Alleen als iemands taxi voor de deur stond, riep ik dat om.''
We schrijven 1965. De in Spanbroek geboren en getogen Jos regelde als zestienjarige voor de lol het geluid van de Fire Stones. Een imitatiebandje uit zijn dorp dat deed alsof het wereldhits speelde. Het was ver voor de 'Soundmixshow' van Henny Huisman. Dat hij twintig jaar lang met platen draaien volle zalen zou trekken, was in de glazen bol nog niet te zien.
SCHUURFEEST
,,Het is eigenlijk begonnen met een schuurfeest. Mijn broer Hans had zelf een speakerkast gebouwd en ik wilde wel plaatjes draaien. We waren thuis met zijn zestienen en de meeste broers en zussen hadden wel een paar lp's. Die nam ik mee. Fats Domino en de Everly Brothers. Dat werk. Vervolgens werd ik gevraagd om in de Wogmeer een keer te komen draaien bij toen nog café Homan. Vanaf dat moment ging het lopen. In heb jaren gehad dat ik 160 avonden met Goud van Oud ergens draaide. En nooit aan iemand gevraagd of ik mocht komen draaien. Goud van Oud verkocht zichzelf.''
Al heel snel begreep Jos dat de goede apparatuur onontbeerlijk was. Toen de kans zich voordeed om de spullen van het duo Ger en Rob uit Egmond over te nemen, aarzelde hij geen moment. ,,Dat was een enorme stap vooruit. Met dat spul kon ik ook de grotere zalen goed behappen. Nog later heb ik zelf topapparatuur gekocht.''
In die beginjaren trad Jos op als: 'Goud van Oud met DJ-JK'. ,,Het was eigenlijk een beetje geheim.'' (bulderende lach) ,,Ik wilde de belasting buiten de deur houden. Ach, zoveel stelde het toen nog niet voor. Maar toch. Al heel snel werd het gewoon Jos Koenis.''
Zijn collectie platen groeide op een wel heel bijzondere manier. ,,Ik kocht uiteraard ook veel zelf. Meestal bij het Gouden Vijfje van Tieken in Hoorn. Maar grappig genoeg kreeg ik ook van bezoekers spontaan platen aangeboden. Ik heb ze allemaal nog.''
DOORBRAAK
Zijn definitieve doorbraak was na een draaiavond bij Ted Beers in Hoogwoud. ,,Ted runde café Het Witte Huis. Tenminste, zo heette dat café officieel. In de volksmond stond zijn zaak in de wijde omgeving bekend als 'de veertien billetjes'. Hij had zeven leuke dochter,s vandaar. Die meiden stonden achter de tap. Logisch dat Ted draaide als een tierelier. Op een avond reed ik door Hoogwoud toen hij zijn brommer dwars voor mijn auto zette. 'Je moet bij mij komen draaien', riep hij. Dat was in '72. Het café ontplofte bijkans. Zo druk was het. Daarna is het als een raket gegaan. Ik kon al snel mijn spullen niet meer kwijt in mijn personenauto, dus heb ik een bus gekocht.''
Muzikanten hebben soms wensen die er niet om liegen. Tot aan het aantal flessen whisky en watertjes in de kleedkamer aan toe. Voor Jos lag het allemaal wat eenvoudiger. ,,Naast mijn gage had ik altijd twee wensen. De hele avond gratis bier en na het draaien wilde ik een biefstuk. En als het een kleintje was, moesten er twee in de pan.''
Hoewel hij in elk café tussen Uitgeest en Hippolytushoef heeft gedraaid, beschouwde hij Wognum, Nibbixwoud en Hoogwoud als zijn thuishavens. ,,Vooral in café Stam in Wognum kwam ik graag. Altijd vol. Dik achthonderd man binnen. Maar ja, wat wil je. Bij mij was het vrij entree. Ze konden aan mij zien als de stemming er goed in zat. Dan stak ik een sigaar aan. Op een gegeven moment ging het zo goed dat ik van het plaatjes draaien mijn beroep maakte. Ik ben timmerman maar dat was echt niet meer te combineren.''
HARDE KERN
Na twintig jaar was het genoeg. ,,Ik had overal wel een harde kern die kwam als ik optrad. Als je twintig jaar draait, verdwijnt die. Ze trouwden of hadden het wel een keer gezien. En zelf kreeg ik ook dat gevoel van: het is mooi geweest.''
Terugkijkend zegt Jos: ,,Ik heb een geweldige tijd gehad.''
Vooruitkijkend:
,,Zo af en toe kriebelt het weer. Ik kom nog regelmatig bij Stam en altijd zijn er mensen die vragen wanneer ik weer eens met Goud van Oud naar Wognum kom. Maar als ik het ooit doe, zal het zeker in Wognum gebeuren. Uiteraard bij Stam.''
LEO VAN GELDEREN