Band / Artiest
Terug

Ron Benning

Enkhuizen

Over Ron Benning

www.ronbenning.nl

                             

Ron Benning


Maart 2009

Het is hem niet aan te zien, maar zanger/gitarist Ron zit al 25 jaar in het vak. Begonnen op straat en via bandjes en bands professioneel gegaan in 1995. Met een gevarieerd repertoire voor diverse feesten  en kroegen. Gewaardeerd om zijn warme stem, uitstekende gitaarspel en sympathieke voorkomen”.

Het moment dat je in de ban raakt van muziek maken staat iedere muzikant nog bij. Voor mij was dat de ontmoeting met het Wervershoofs Volksorkest op de camping in (jawel) Wervershoof. Ik pakte de gitaar op, kocht daarbij een tenorbanjo, mandoline, bouzouki en nog meer en ging bloedig op die gevallen oefenen, eerst tot trots, niet veel later tot groot verdriet van mijn ouders en zus. In het begin concentreerde mijn muzikale smaak zich rond de akoestische folk, een enigszins afwijkende keuze voor een jongen van die leeftijd (wat was ik? 14 jaar of zo).

“Het is mooi weer! Ik zie je over een kwartier in de Langestraat!” . Daar stond ik met Herman Evers en Jos Kraakman met knikkende knieën als nieuwbakken straatzanger. Ik heb het jarenlang gedaan en ik heb die smaak nooit verloren. Dit was een veel beter vakantiebaantje dan bollenpellen: gitaarkoffer open, mooi weer, lekker muziek maken, volop in de aandacht en geen verrotte vingers. Mooi gaan! Op straat ontmoette ik Benji, Paul Soeters, Miranda Bakker, Klaartje Broers met haar harp en (last but least) Marc de Vries, waarmee ik later met Bert Pfeiffer en Ger Rem de succesvolle band Bert … en de rest mee opstartte. Wij zaten met Skinamalinkadoodle dik in de folk en in de Bluegrass/Old-Time muziek en niet zo dik in de optredens; het speelde zich voornamelijk af in de winkelstraten van Noord-Holland. Ik heb daar wel een “gouwe” tijd gehad. Eens in het jaar organiseerden Benji en ik een groot muziekevenement in het centrum van Alkmaar. Dat kreeg dan de naam: muzikanten voor Afrika, of de straat tegen Apartheid.

Ik kwam vanzelf in aanraking met meerdere stijlen van muziek. De new wave was net aan het gebeuren en U2 was nog een heel aardig bandje. Dat was ook de tijd dat ik zelf begon te schrijven. In rap tempo verschenen er teksten, melodieën en akkoorden van mijn hand. De ene was te erg om aan te horen, vele nummers kan ik nog steeds waarderen en speel ik nu nog. Ik speelde zelf in verschillende eigen-werk-bandjes, o.a. met Marc, Eric Sondorp (de latere helden van Bert … en de Rest), Marcel Keyser, Eugene Later, Henk Zandbergen en Rob Stoop. Ik studeerde enkele jaren op het conservatorium in Alkmaar. Daar was ik bezig met klassiek gitaar en Jazz. Ik bleef halverwege de opleiding weg, omdat ik mij niet meer kon voegen in de muziekbeleving die op die school heerste. Er was niets mis mee, maar ik zag het anders: "liever een paar akkoorden minder kunnen spelen, maar dan met gevoel".

Wat later bespeelde ik allerlei soorten instrumenten in de pretpopband Bert... en de Rest, de veredelde kampvuurband (appelation controlee) die zowaar na een paar jaar naam begon te maken. Eind 80’er jaren startte Bert... en de Rest als" veredelde kampvuurband" en uiteindelijk groeide het uit tot een "full grown" en "well respected” band. Bert... en de Rest was een welkome gast op festivals, kermissen, bruiloften, kroegen en andere "happenings". Zelfs in België en Duitsland (waar zij samen optraden met de sixtiesband ‘The Tremmeloes’) waren ze een graag geziene en gehoorde gast.
De populariteit van Bert en de Rest nam zeer snel toe, toen we maandelijks een column schreven in de Noord-Hollandse ‘Uitagenda’. Daarnaast waren we de trendsetters met onze akoestische muziek in Noord-Holland. Eind 1996 verscheen van de band een boek (nee … geen CD) met de titel "Koorts op de planken". In dit boek stonden alle artikelen uit de Uitagenda aangevuld met andere avonturen en belevenissen van de band. Eind 1997 hielden de bandleden van Bert... en de Rest het voor gezien, de tien jaar net niet volmakend.

Klik op deze link voor het verhaal van Bert en de rest...

De volgende stap was een solocarrière. Gewapend met orkestbanden en een akoestische gitaar ging ik erop uit om het volk als troubadour te vermaken met een breed en avondvullend repertoire vol met de beste covers, van de jaren 60 tot nu. In 2001 werden de orkestbanden verruild voor een toetsenist in 3 For The Show, die zich voornamelijk richtte op bedrijfsfeesten en bruiloften, kroegen, kermissen en dorpsfeesten. In een tent achter in de tuin, in vele horecagelegenheden, bovenop podia, beneden in de kelder, in kastelen en krotten, als artiest en als behang, in de spotlights en weggedrukt in een donker hoekje, loeihard en fluisterstil: ik heb het allemaal gezien, gehoord en meegemaakt en altijd gedaan met veel plezier en passie.

Tussendoor was ik bezig met andere activiteiten, zoals een jaartje musiceren met Dick Raat in “Dick en ik”. Dick is daarna solo gegaan en is tot op heden zeer succesvol bezig. Ik werkte naast mijn muzikantenbestaan als activiteitenbegeleider in een dagcentrum voor mensen met een verstandelijke handicap, ook weer veel met muziek.
Ondertussen ging ik door met schrijven, maakte cd’s voor en met andere artiesten, maar ik trad nooit echt uit de anonimiteit. Vanwege het jonge en dynamische gezin (één vrouw, drie kinderen, twee hypotheken en een hond), de commerciële muziekactiviteiten en de noodzakelijke baan kwam het schrijven en promoten van eigen muziek toch wel in de verdrukking: simpelweg weinig tijd. Desondanks stroomden de ideeën wel binnen en poogde ik dat vast te leggen op tape. Aan huis bouwde ik een studio. Ik bekwaamde mij in geluidstechniek en daarna werkte ik in mijn ”werkhok” met de folkgroep Unicorn, de gitarist-zanger Robert Pfeiffer en als gitarist en componist met de Groningse zanger Klaas Spekken. Die CD werd in Groningen gemaakt, goed ontvangen en werd veel gedraaid op de regionale en nationale radio. Ook maakte ik met de Bergense geluidskunstenaar Eugene Later een nederlandstalige pop-CD onder de naam Kaskijn en leverde ik een grote bijdrage aan zijn CD van Tweekunst. Recent verscheen de CD van het Zoldertheater van onder andere Geert van Diepen.
Geert is een toneelspeler, boeken- en tekstschrijver uit St. Pancras. Het klikte meteen tussen hem en mij en Geert bleek nog een aantal teksten te hebben liggen waar ik wel wat mee kon met mijn berg opgeslagen muziekideeën. Vlijtig ging ik aan het werk en ziedaar: Lotte, Eeuwig blijven en nog een aantal mooie Nederlandstalige nummers waar ik zeer trots op ben. Toen producer Jeffrey van Tiggelhoven van Devani Media bij mij aanklopte was voor mij het punt gekomen om deze nummers actief de wereld in te helpen. Reeds zijn contacten gelegd met geïnteresseerden.

Update 16 september 2008

                                      

                                      

Discography

Kom er maar in
  • Media: 7" Single
  • Label: Eigen beheer
  • Jaar: 2008
Bloed kruipt
  • Media: CD
  • Label: Eigen Beheer
  • Jaar: 2008

Laat een reactie achter