Band / Artiest
Terug

White Beans

Winkel, Niedorp,

Bandleden

Over White Beans

White Beans

Bron: Noordhollands Dagblad- Augustus 2007

WHITE BEANS WILDE VOORAL GEEN DRIEKWARTSMATEN SPELEN

Winkel - Alles wat White Beans wilde zijn, vooral geen doorsnee top 100-formatie. Geen mainstream-muziek, die garant staat voor succes op kermis of bruiloft. ,,'Zo'n goeie hebben we nog nooit gehad'; ik wíl en kán zulke nummers niet eens spelen'', zegt Harko Beugeling, bassist, zanger en drijvende kracht achter de band.

Blues, southern rock en uiteindelijk het Frank Zappa-project. Beugeling, de onlangs overleden Dirk van der Pijl (zang), Wim Rijnsburger, Arco Koomen (gitaar) en Evert Poldervaart (slagwerk) zochten de grenzen van hun muzikale kunnen.
Maar die naam dan? Het West-Friese 'Waid Biens' op z'n Engels. ,,Dat doet inderdaad wel denken aan een kermisband. Evert zat al tijden met die naam in zijn hoofd voor een band. Om het kermisachtige eraf te halen hebben we de Engelse draai eraan gegeven: White Beans'', grijnst Beugeling.
Een lekker bluesband was het streven van de vijf; bij de start in 1996 nog met Rene Jonker in plaats van Arco Koomen. Eenmaal bij elkaar werd het al snel meer dan blues alleen. ,,Een blues, schuine streep, rockformatie. Zo afficheerden we ons. Waarbij je de ene keer een streep door blues kon halen, de andere keer rock uit kon vlakken en er weer een andere keer sprake was van bluesrock'', zegt Beugeling. ,,Voor deze contreien hadden we toch een unieke sound'', aldus Poldervaart.

Code

Code was dat een nummer sowieso niet werd gespeeld als het bij ook maar één van de bandleden niet in de smaak viel. Dat vormde geen beletsel om ongebaande paden in te slaan. ,,Ooit hebben we 'A day at the dog races' van Little Feat ingestudeerd. Op voorstel van Dirk, onze zanger. Terwijl het nota bene een instrumentaal nummer is! Een ingewikkeld nummer ook. Zelf deed Dirk niks anders dan op de moeilijkste momenten een klap op een schellenring geven. Het gaf goed aan dat we elkaar als muzikanten de ruimte gaven'', aldus Rijnsburger.
Commercieel ingesteld waren ze bepaald niet. Toch wist het publiek de groep te vinden. Koomen: ,,Een specifiek publiek, dat net als wij niet het doorsneewerk wilde horen.'' Legendarisch voor de vijf was een optreden in Wervershoof. Waar Dirk van der Pijl aan het slot van 'Whipping post' spontaan z'n eigen muzikale ding deed. Rijnsburger blikt glimmend terug: ,,Hij zong in feite de band van het podium af en liet het nummer subtiel overgaan in de gospel 'Can I get a witness'. Prachtig zoals het publiek daarin mee ging.'' Bij de repetities zong Van der Pijl overigens vaak een alternatieve tekst: Can I get a whiplash...

Praatsessies

Die repetities waren vaak meer praatsessies over muziek. Was de boel in het Schager Muziekcentrum eenmaal opgebouwd en het eerste nummer gespeeld, dan was het tijd voor koffie aan de bar bij Lex Kroon. ,,Vervolgens werd er urenlang over muziek geouwehoerd, speelden we nog snel een nummer en was het hoogste tijd om de boel te pakken.''
Met de toevoeging van blazersarrangementen aan de muziek werd de kiem gelegd voor het Zappa-project. Uitgebreid met percussionisten, blazers en zangeressen bracht White Beans als zestienmansformatie de klanken van de avant-gardist. Een ontdekkingsreis noemde Dirk van der Pijl het vorig jaar, kort voordat de band stopte. ,,Het was het mooie aan White Beans'', beaamt Rijnsburger. ,,We hadden allemaal affiniteit met rare ritmes. Wilden vooral geen driekwartsmaten spelen. In de repetities probeerden we dat te vangen. Optredens waren de kers op de taart; ernaartoe werken, gaf eigenlijk nog meer voldoening.''

Japan

Allen geboren en getogen in de Noordkop, was deze 'periferie' ook hun achterland. Toch gingen cd's van de groep de hele wereld over. Tot in Japan, Canada en de Verenigde Staten aan toe. Met dank aan de gelikte website. Het werk van Wim Mertens, blazer uit de Zappa-bezetting van de band. Beugeling: ,,Tikte je op Google Zappa in, dan verscheen onze site bovenaan. Het leidde ertoe dat verstokte Zappa-fans, die alles wat over de man wordt uitgebracht willen hebben, onze cd's bestelden. Al hebben we die Japanner nooit kunnen uitleggen hoe het zat met onze naam.''

Discography

Southern rock
  • Media: CD
  • Jaar: 1996
A token of our extreme
  • Media: CD
  • Jaar: 1998

Laat een reactie achter