Met dank aan Luck Dekker ( ingezonden mail 15 maart 2007)
The Luckberries, Berry Kluft en Lucas Dekker, zijn van start gegaan in Augustus 1962. Daarvoor zong Lucas of Luck, altijd met een mannelijke partner op feesten en partijen , maar omdat die opeens ging varen en niet op tijd kon terugkeren voor een reeds geboekt optreden, heeft hij Berry om ondersteuning gevraagd. Zij kreeg op 13-jarige leeftijd van haar ouders een gitaar, waarmee ze na enig oefenen verenigingsavondjes en feestjes ging opluisteren waarmee ze veel bekendheid opdeed. Ze stond indertijd bekend als de Noordhollandse Conny Froboess. Berry accepteerde het aanbod en op 14 oktober 1961 begonnen de Luckberries hun artistieke bestaan. Het duo is sinds dat optreden niet meer uit elkaar gegaan.
Op een talentenjacht in het Alkmaarse Wapen van Heemskerk wonnen ze in 1963 de eerste prijs. Aansluitend won het duo in Haarlem de Noordhollandse talentenjacht en in Arnhem de Nederlandse talentenjacht die werd gepresenteerd door Karin Kraaykamp, een bekende tv-omroepster.
Andre van Duin deed ook mee, maar viel niet in de prijzen omdat hij playbackte. Daarna stond hij wel in de rij voor een foto met handtekening ! Omdat ze als eersten waren geëindigd werd hen een platencontract aangeboden door de firma Phonogram. Daar werd hun eerste singel opgenomen, een vertaling van de grote Everly Brothers hit Let it be me. Hierna werd meegedaan aan een talentenjacht voor de televisie. Dat was ontzettend belangrijk, omdat er in die tijd nog maar twee TV-zenders uitzonden. Kom er maar eens voor, heette het NCRV programma dat werd uitgezonden op 8 juni 1964, en dat werd gepresenteerd door Rieke van Epen.The Luckberries wonnen daar overtuigend met een liedje van the Springfields ( met Dusty Springfield): Take me back to the blackhills of Dakota. Daarna steeg hun populariteit snel. De Rudi Carrell show volgde, daarna de Corry Brokken Show en meerdere radio-en tv optredens zoals b.v. voor Springplank, Minjon en Jeugdland.
Op 3 juli 1965 vertrokken de Luckberries naar zonnig Mallorca, om er op te treden in La Cubana, bij Max Woiski en in de nachtclub Tagomago.
Belangrijk was de voorronde van het Eurovisie Songfestival in februari 1966, dat werd gepresenteerd door Teddy Scholten. Van de twee gezongen nummers van the Luckberries haalde Dromen zijn bedrog een tweede plaats achter winnares Milly Scott. Vele kranten schreven dat het duo had moeten winnen omdat het publiek hen beter vond dan Milly Scott. Maar Berry en Luck waren juist reuze blij. Ze kwamen vanuit het niets en lieten grote namen als the Shepherds en Bob Bouber ( van ZZ en de Maskers ) achter zich. Ook Piet Sybrandy uit Enkhuizen redde het niet. Kort daarna kwam Dromen zijn bedrog uit op singel. In de hele carriere van the Luckberries zijn er tien singels op de markt verschenen. Er kwamen destijds weinig LP’s uit. In 1966 behaalde een achterkantje van de single Mallorca bij maanlicht het nummer, Ik weet dat je nog van me houdt, de eerste plaats van de Hitparade in Suriname !
In 1968 zijn Berry en Luck getrouwd. In 1970 werd zoon Marcel geboren en in 1973 dochter Caroliene.
Het duo heeft door heel Europa getourd en het plan was om eind 1969 voor acht maanden naar Amerika te gaan. Toen bleek dat Berry in verwachting was, werd het contract wat liep via de Spelbrekers ( die ook Andre van Duin in hun stal hadden) verbroken. Beiden kozen uiteindelijk voor hun gezin. Om vier uur ’s nachts thuiskomen en twee uur later de kinderen weer aan het voeteneind van je bed, is niet vol te houden. Dat maakte beslissing om te stoppen niet zo moeilijk meer.
In 1980 heeft Luck nog een lied opgenomen uit Schonberg;’s Les Miserables. Getitled Je t’aime. Dit nummer, wat vertaald werd door Herman Pieter de Boer - die veel met Lenny Kuhr samenwerkte - heeft kort in de Top 40 gestaan. In die tijd was Luck echter al docent Economie aan het ROC in Alkmaar.
Vermeldenswaardig: Berrie heeft in 1967, toen Luck in militaire Dienst zat, samen met Patrica Paay en Edwin Rutten in Oostenrijk meegedaan aan een Eurovisie Contest , Coupe d’Europe, geheten, waar 14 landen aan meewerkten. Dat waren niet de minste landen:o.a. Belgie, Italie, Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk, Zwitserland en Hongarije deden daar aan mee. Berrie zong twee liedjes en won met het door Luck geschreven liedje Du bist so wie du bist. Het andere liedje was getiteld Goodbye auf wiedersehen. Al snel bleek dat Frankrijk en Nederland tot de sterksten behoorden. Frankrijks artiestenkeus loog er dan ook niet om met namen als Nancy Holloway en Guy Mardel. Zeer verrassend won Nederland de eerste prijs en alle drie deelnemers gingen er met een gouden plak vandoor en ook nog eens met een bedrag van drieduizend gulden per persoon.
De originele opnamen zijn helaas verloren gegaan. Luck doet hierbij meteen een oproep aan iedereen om deze opnamen nog eens boven tafel te krijgen. Hij is heden ten dage nog zeer trots op alle herinneringen, al kan Berrie dit niet meer met hem delen, zij overleed in 2003. Maar the Luckberries staan nog steeds in de belangstelling. Zondag 3 Maart j.l. was Luck nog een uur te gast bij Anne Croon van radio Midden Noordholland.
Tegenwoordig is Luck Dekker vooral bezig met kunst. Hij maakt schilderijen met diverse thema's. Vaak is er een expositie van hem te vinden bij galerie Martin Dielemans, Scheldestraat 31, Alkmaar.
Einduitslag voorronde Eurovisie Songfestval 1966:
1. Milly Scott - Fernando & Filippo 52 punten
2. The Luckberries - Dromen zijn bedrog 15 punten
